Sanktuarium św. Antoniego w Radecznicy

NAKŁAD WYCZERPANY

W niniejszym studium najpierw ogólnie scharakteryzowany zostanie rejon radecznicki, różne instytucje i społeczności oraz złożona historia znaczących osób tego środowiska, wyznawane przez nie wartości, przeżywane cierpienia, doświadczenia, niekiedy zwieńczone bohaterską śmiercią. Wobec takich faktów i zdarzeń należy stanąć z szacunkiem i oddać hołd wybitnym jednostkom, różnym grupom, organizacjom i całej lokalnej społeczności. Ważne jest to szczególnie dzisiaj, gdy w kontekście procesów globalizacyjnych wyraźnie ignoruje się znaczenie naszej historii. Dlatego sprawą niezwykłej wagi jest odwoływanie się do przykładów aktywności, która współtworzyła i nadal tworzy lokalne radecznickie środowisko, a przez to wpływa kulturowo i wychowawczo na otoczenie.

Najogólniej chronologię wydarzeń związanych z tym rejonem można ująć w następującym schemacie: pradzieje rejonu, objawienia św. Antoniego w Radecznicy, zgromadzenia modlitewne wiernych na miejscu objawień, budowa kościoła drewnianego, sprowadzenie bernardynów i budowa murowanego kościoła i klasztoru, rozwój kultu św. Antoniego i ruchu pielgrzymkowego, dramatyczne losy sanktuarium i jego likwidacja, odrodzenie w okresie II Rzeczpospolitej, następnie prześladowania oraz represje nazistowskie i komunistyczne, aresztowanie zakonników (1950 roku) oraz czasowe zamknięcie kościoła i klasztoru, powolne odradzenie się ośrodka.

Wszystkie te wydarzenia związane z radecznickim ośrodkiem kultu (sanktuarium i klasztorem) wpływały na środowisko lokalne. Omówione też zostaną zasadnicze zagadnienia dotyczące dziejów sanktuarium, klasztoru, wioski i rejonu.

ze Wstępu

str. 165, format 170×240 mm