„Per totam vitam” (PC 18). Formacja ciągła w dokumentach Zakonu Braci Mniejszych odpowiedzią na nauczanie Kościoła od Soboru Watykańskiego II

Książka stanowi wynik badań nad stanem formacji ciągłej w Zakonie Braci Mniejszych po Soborze Watykańskim II. W ramach tematu autor odnosi się̨ do soborowego dekretu Perfectæ caritatis, w którym Kościół nakłada obowiązek stałej formacji na osoby konsekrowane. Autor zajmuje się̨ najpierw ogólnymi zaleceniami Kościoła dla formacji zakonnej, a następnie dokonuje analizy i syntezy podejmowanych przez Zakon Braci Mniejszych inicjatyw na rzecz formacji ciągłej, odwołując się̨ do zakonnych dokumentów. Formacja ciągła znajdowała się̨ od samego początku i znajduje nadal w centrum posoborowej odnowy całego życia konsekrowanego, jest zagadnieniem żywym i stale aktualnym, dlatego zasługuje na teologiczne opracowania.

The following book bears the result of research on a condition of ongoing formation in The Order of Friars Minor after the Second Vatican Council. Within the subject, the author refers to the conciliar decree Perfectae Caritatis, in which the Church impose an obligation of ongoing formation on consecrated persons. First, the author deals with general recommendations of the Church for formation of consecrated persons and subsequently makes an analysis and synthesis of initiatives taken by The Order of Friars Minor with the aim of ongoing formation referring to documents of the order. Ongoing formation has been in the centre of post-conciliar renewal of whole life of consecrated persons from the very beginning, it is a vivid and up-to-date issue deserving of theological elaboration.

Il libro presentato è il risultato della ricerca sullo stato della formazione permanente nell’Ordine dei Frati Minori dopo il Concilio Vaticano II. Nel tema trattato l’autore si riferisce al decreto conciliare Perfectæ Caritatis nel quale la Chiesa impone alle persone consacrate il dovere della formazione permanente. Nella prima parte dell’opera l’autore si occupa delle prescrizioni generali della Chiesa per la formazione dei consacrati e in seguito presenta l’analisi e la sintesi delle iniziative per la formazione permanente intraprese dall’Ordine dei Frati Minori, riferendosi ai vari documenti dell’Ordine. La Formazione permanente dall’inizio si trovava al centro della postconciliare riforma di tutta la vita consacrata e così rimane ancora, come la questione sempre viva e attuale, per questo motivo merita una seria elaborazione teologica.

str. 226, format 165×235 mm, oprawa twarda

_________________________________________

Dr Konrad Grzegorz Cholewa OFM, od 2017 roku kustosz Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej oraz członek Zarządu Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP oo. Bernardynów w Krakowie. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej na podstawie pracy magisterskiej pt. „Znaczenie kierownictwa duchowego w życiu osób konsekrowanych”. Studiował duchowość franciszkańską na Papieskim Uniwersytecie „Antonianum” w Rzymie. Tytuł doktora nauk teologicznych w zakresie teologii duchowości uzyskał na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Jego artykuły w języku polskim i włoskim ukazują się głównie na łamach „Przeglądu Kalwaryjskiego”.

z recenzji książki

Chociaż od Soboru Watykańskiego II minęło pół wieku, jego przesłanie jest wciąż aktualne i wymaga stałego pogłębiania. Pokazuje to książka ojca Konrada Grzegorza Cholewy OFM, który wychodząc od soborowego postulatu formacji ciągłej, zawartego w dekrecie Perfectae caritatis, przedstawia pierwszy raz w tak wyczerpujący sposób wysiłki Zakonu Braci Mniejszych w tym zakresie. Książka może stanowić nie tylko cenne źródło wiedzy na temat historii i teologii życia konsekrowanego, ale również swoisty podręcznik duchowości franciszkańskiej.

Ks. prof. dr hab. Wojciech Zyzak

Książka ojca Konrada Grzegorza Cholewy stanowi solidne studium w zakresie teologii duchowości. Jest ono niezwykle istotne, ponieważ prezentuje proces formacji zakonnej w perspektywie wyzwań Kościoła i świata. Przedstawione treści ukazują bogactwo przemian zachodzących w przestrzeni formacji zakonnej. Książka jest owocem wielkiego wysiłku analitycznego i próbą usystematyzowania treści związanych z formacją ciągłą. Zawiera w sobie wiele zagadnień, które mogą stać się materiałem wyjściowym do dalszych badań naukowych w zakresie duchowości chrześcijańskiej, a zwłaszcza formacji ciągłej. Praca jest nowatorska, ambitna i bardzo rzetelnie udokumentowana.

Bp prof. zw. dr hab. Jacek Kiciński CMF

Wyrażam uznanie dla ojca Konrada Grzegorza Cholewy za podjęcie się tak ważnego w obecnej chwili tematu formacji zakonnej. Bez właściwej formacji zakonom grozi stopniowa zatrata własnej tożsamości i sensu istnienia w Kościele oraz błędne rozumienie drogi świętości pojedynczych osób. Książka stanowi ważne studium z zakresu teologii duchowości i duchowości szczegółowej dotyczącej konkretnej rodziny zakonnej. Praca ta może stanowić wzór dla opracowań formacji ciągłej także w innych zgromadzeniach, gdyż oferuje bardzo dobry plan działania.

prof. dr hab. Wiesław Gogola OCD