DO TRONU ŁASKI. Kazania – Przemówienia – Homilie w Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej

SŁOWO WSTĘPNE
ARCYBISKUPA METROPOLITY KRAKOWSKIEGO
MARKA JĘDRASZEWSKIEGO

Czcigodni Bracia Bernardyni, kustosze Sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej,

Drodzy Czytelnicy tej książki,

„Przybliżmy się z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie” (Hbr 4,16) — te słowa z Listu do Hebrajczyków stały się punktem wyjścia kazania kard. Karola Wojtyły opisującego Sanktuarium pasyjno-maryjne w Kalwarii Zebrzydowskiej jako miejsce szczególnie nasycone Bożym błogosławieństwem. Zawartość książki Do tronu łaski bardzo dobrze rozwija i ukazuje nie tylko owo bogactwo odniesień związanych z tym umiłowanym dla Świętego z Wadowic zakątkiem, ale także zintensyfikowanie dobrodziejstw, których na trzy sposoby doświadczyć może każdy człowiek otoczony płaszczem Matki Bożej Kalwaryjskiej.

„Przybliżmy się do tronu łaski” — pierwsze doświadczenie Kalwarii Zebrzydowskiej to tęsknota za nią. Biblijny zwrot „przybliżmy się” i zachęta w nim zawarta wydobywają na światło dzienne głębokie pragnienie, jakie może budzić się w osobie wierzącej fizycznie lub duchowo oddalonej od Królowej Beskidów. Pragnienie spotkania się z Matką tulącą do swej piersi Zbawcę świata szczególnie często musiało rodzić się w sercu ks. Karola Wojtyły w obliczu trudności piętrzących się w posługiwaniu biskupim i kardynalskim. Nie bez powodu w czasie pierwszej swojej pielgrzymki do Polski Jan Paweł II stwierdził, że wiele spraw związanych z jego posługą jako biskupa krakowskiego musiało dojrzeć „przez domodlenie jej w obliczu wielkiej tajemnicy wiary, jaką Kalwaria kryje w sobie” (Jan Paweł II, Przemówienie do pielgrzymów, Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 r.).

„Przybliżmy się z ufnością do tronu łaski” — drugie doświadczenie Kalwarii Zebrzydowskiej to pełna wiary i wolności atmosfera duchowa pozwalająca na otwarcie się człowieka na działanie Boże. Użyte tu dla oddania postawy zaufania słowo parresia jest tym samym, które występuje w Markowym opisie pierwszej zapowiedzi męki i zmartwychwstania Chrystusa: „A mówił zupełnie otwarcie te słowa” (Mk 8,32). W posługiwaniu kardynała Karola Wojtyły ufność wobec Matki Bożej Kalwaryjskiej związana była właśnie z tym, że zupełnie otwarcie powierzał Jej „sprawy szczególnie trudne i sprawy szczególnie odpowiedzialne” (Jan Paweł II, Przemówienie do pielgrzymów, Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 r.).

„Przybliżmy się, abyśmy otrzymali miłosierdzie” — trzecie doświadczenie Kalwarii Zebrzydowskiej to oczekiwanie na pełną czułości Bożą miłość. Użyte w Liście do Hebrajczyków słowo eleos odpowiada usilnym prośbom człowieka wierzącego, który woła „Kyrie, eleison” („Panie, zmiłuj się nad nami”) i jednocześnie niesie już w sobie pewność Bożego zmiłowania. Pewność działającej bliskości Boga, jaką nabywa każdy z ludzi nawiedzający kalwaryjskie sanktuarium, musiała rodzić się także w sercu Papieża-Polaka, który niejednokrotnie wyznawał, że Kalwaria to wielki „rezerwuar wiary, nadziei i miłości” (Jan Paweł II, Przemówienie do pielgrzymów, Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 r.).

Wyjątkowym wyrazem tej pewności wyproszenia łaski Bożej u tronu Matki Bożej Kalwaryjskiej był ostatni pobyt świętego Jana Pawła II Wielkiego na Ziemi Polskiej, gdy w ramach podróży apostolskiej opatrzonej hasłem Bóg bogaty w miłosierdzie wołał: „nie ustawajcie w modlitwie [za mnie] za życia mojego i po śmierci” (Jan Paweł II, Pozdrowienie końcowe po Mszy świętej, Kalwaria Zebrzydowska, 19 sierpnia 2002 r.).

W trudnych czasach, jakie obecnie przeżywamy, słowa kard. Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II dotyczące doświadczania Bożej łaskawości w przeszłości, w teraźniejszości i przyszłości ludzkiej stanowią dla nas wielkie wsparcie i są drogowskazem ukazującym najbardziej istotne prawdy odnoszące się do Boga i człowieka. Przesłanie Kalwaryjskiego Pielgrzyma wciąż pozostaje do odczytania, przemyślenia i wprowadzenia w życie.

Z serdecznym błogosławieństwem
+ Marek Jędraszewski
Arcybiskup Metropolita Krakowski

Kraków, dnia 29 marca 2020 r.

Wydanie trzecie uzupełnione i poszerzone
z okazji 100-lecia urodzin św. Jana Pawła II

redakcja: Tytus Fułat OFM, ks. Andrzej Bardecki
opracowanie, przygotowanie do druku: Wenancjusz Stasiuk OFM
format: 165 x 235 mm
stron: 292
oprawa twarda