Błogosławiony Władysław z Gielniowa (ok. 1441-1505)

PRZEDMOWA

W roku 1986 w szóstym tomie pracy zbiorowej Polscy święci, pod re­dakcją o. Joachima Bara OFMConv (+ 1997), ukazało się opracowanie Kajetana Grudzińskiego OFM (+ 1986) o bł. Władysławie z Gielniowa (s. 51-107). Autor, znawca dziejów prowincji bernardyńskiej, wielolet­ni dyrektor Archiwum Prowincji oo. Bernardynów w Krakowie, swo­je opracowanie oparł na źródłach rękopiśmiennych przechowywanych w archiwum bernardyńskim, źródłach drukowanych oraz opracowaniach zestawionych przez o. Romualda Gustawa OFM (+ 1976) i wydanych drukiem w drugim tomie pracy zbiorowej Hagiografia polska (s. 564­-572). W rezultacie naukowej krytyki źródeł powstała zwięzła mono­grafia bł. Władysława z Gielniowa. Autor omówił w niej podstawowe fakty z życia i działalności Błogosławionego, zawarte w XVI-wiecznych przekazach źródłowych, szczególnie w kronice prowincji bernardyńskiej, napisanej przez o. Jana z Komorowa pt. Memoriale Ordinis Fratrum Minorum. Pracę podzielił na siedem rozdziałów: 1. Środowisko rodzinne. Lata młodzieńcze, 2. Na drogach franciszkańskiego powołania zakon­nego, 3. Działalność duszpasterska, 4. Urzędy sprawowane w zakonie, 5. Pisarz, poeta, 6. Świętość życia, 7. Kult pośmiertny, beatyfikacja.

Praca o. Kajetana miała stanowić podstawę do procesu historycznego, zmierzającego do kanonizacji bł. Władysława, który jednak się nie odbył. Zabrakło wymaganego przez prawo kanoniczne odpowiednio udokumen­towanego, nadzwyczajnego wydarzenia za pośrednictwem bł. Władysła­wa z Gielniowa. Pozycja autorstwa o. Grudzińskiego została poddana ponownej redakcji i korekcie językowej. Do publikacji dyrektor wydaw­nictwa Calvarianum dołączył artykuł historyka sztuki o. dr. Cypriana Mo­ryca OFM, podnoszący brakujący temat ikonografii Błogosławionego.

Błogosławiony Władysław z Gielniowa wiele razy uchronił stolicę Polski od epidemii (1522, 1705, 1708). Stąd też w 1705 roku, na wnio­sek rajców miejskich, oficjał generalny warszawski Stefan Wierzbow­ski ogłosił urzędowo bł. Władysława z Gielniowa Patronem Warszawy, zwłaszcza Obrońcą przeciw zarazie. Kiedy w 1831 roku w Drzewicy k. Opoczna wybuchła zaraza cholery, ludzie przypomnieli sobie o sku­tecznym Patronie w takich wypadkach. W 2020 roku wybuchła na świę­cie pandemia coronavirusa, która dotknęła również Polskę. Wówczas, m.in. wobec tej okoliczności, dyrektor bernardyńskiego wydawnictwa Calvarianum o. dr Wenancjusz Stasiuk OFM postanowił, przez niniej­szą publikację, po raz kolejny wskazać ludziom wierzącym na postać bł. Władysława z Gielniowa. Główną zaś intencją oddzielnego wydania niniejszej pozycji jest chęć docenienia pracy naukowej naszego współ­brata o. Kajetana Grudzińskiego OFM oraz pragnienie przybliżenia jego dorobku nie tylko zakonnym braciom, ale i szerszemu gronu czytelników, a zwłaszcza przyczynienie się do popularyzacji postaci bł. Władysława – wybitnego bernardyna, także poprzez upowszechnienie niniejszego solid­nego opracowania naukowego.

Kult Patrona Warszawy jest obecnie pielęgnowany w prowincji ber­nardyńskiej, w jego rodzinnym mieście oraz w stolicy, gdzie szczególnie żywy okazuje się w parafii pw. bł. Władysława z Gielniowa na Ursyno­wie. Miejmy nadzieję, że w miarę wzrastającego kultu w niedługim czasie odbędzie się proces kanonizacyjny, a następnie papież ogłosi bł. Włady­sława z Gielniowa świętym Kościoła powszechnego.

dr hab. Aleksander K. Sitnik OFM

str. 158, format 140×200 mm, oprawa miękka